Collectiestukken Mijnmuseum onderdeel van Canon van Nederland

In dit artikel:

Het Nederlands Mijnmuseum in Heerlen is sinds vrijdag officieel opgenomen in het Netwerk van de Canon van de Nederlandse geschiedenis, ter herdenking van de laatste steenkoolwinning in de regio 50 jaar geleden op 31 december 1974. Deze integratie markeert de rol van het museum in het belichten van belangrijke aspecten van de Limburgse mijnbouwgeschiedenis, met speciale aandacht voor de thema's 'Kolen en Gas' en 'De Gastarbeiders'.

De tentoonstellingen in het museum zijn niet alleen gericht op de industriële kant van de mijnbouw, maar ook op het sociale leven van de mijnwerkers. Zeven geselecteerde objecten zijn gekozen als sleutelstukken om de verhalen van de mijnen en hun medewerkers te illustreren. Een opvallend sleutelstuk is het schachtgebouw van de Oranje Nassau 1 en de betonprop die de mijn symbolisch afsluit. Daarnaast zijn het eerste en laatste stuk steenkool uit Limburg te zien in het museum. De focus op gastarbeiders wordt vertegenwoordigd door een opstelling die het verhaal belicht van buitenlandse mijnwerkers uit diverse landen.

Na de sluiting van de mijnen heeft de regio een significante transformatie ondergaan van een mijnbouwgebied naar een groene omgeving, waarbij veel herinneringen aan het mijnverleden zijn verdwenen. Er zijn echter initiatieven, zoals het behoud van de laatste mijnsteenberg, om deze geschiedenis levend te houden. Directeur Neel Roels benadrukt de noodzaak om het mijnverleden op Euregionale schaal zichtbaar te maken, met een focus op de verhalen van de mensen die betrokken waren bij de mijnbouw in deze grensregio.