Column Hugo Luijten in De Stemming: De kogel komt van rechts. Altijd
In dit artikel:
Hugo Luijten reageert in zijn column van 14 september 2025 op de moord op de Amerikaanse extreemrechtse activist Charlie Kirk en op de mediaklapper die daarop volgde. Wat hem vooral treft is de snelle, lauwe verontwaardiging van rechts en de omkering van verantwoordelijkheid: zodra een rechtse provocateur wordt aangevallen, schuiven politici en opiniemakers van die kant elkaar massaal naar voren om te veroordelen en links de schuld te geven, terwijl zij bij eerdere aanslagen op linkse politici opvallend stil waren.
Luijten hekelt de theatrale rouw rond Kirk — hij noemt het dragen van de kist door onder meer vice-president Vance bijna staatsachtig — en vergelijkt de publicitaire exploitatie met hoe de nazi’s profiteerden van de moord op Horst Wessel. Die vergelijking is bedoeld om een werkwijze te tonen, niet om personen rechtstreeks aan nazi’s gelijk te stellen. Tegelijk stelt hij dat de hypocrisie schrijnend is: toen twee maanden eerder zogenaamd democratisch gezinde politici (in de column aangeduid als Melissa Hortman en haar man) door een rechtsextremist werden gedood, ontbrak bij rechts dezelfde verontwaardiging en analyse.
De columnist beschuldigt Kirk van het actief aanwakkeren van haat; hij schetst hem als iemand die racistische en homofobe opvattingen verspreidde en tegenstanders publiekelijk marginaliseerde, met een aanhang die vervolgens tot intimidatie overging. Luijten concludeert dat politiek geweld in ruime zin vooral van rechts komt en citeert een (door hem gegeven) ongelijkheid in het aantal vermoorde politici en opiniemakers — een uitspraak die hij gebruikt om zijn stelling te onderbouwen dat "de kogel van rechts komt".
Ondanks zijn afkeer van Kirk en diens extremistische overtuigingen benadrukt Luijten dat niemand het recht heeft om neergeschoten te worden; hij noemt politieke moord barbaars en stelt dat degenen die daartoe overgaan fascistisch handelen. Persoonlijk vindt hij de dood van Kirk triest, maar hij weigert hem eervol te herdenken en zegt dat hij Kirk liever een lang, treurig leven had gewenst dan een heldendood.