Gezond ongezond: fitnesscultuur brengt gevaren met zich mee
In dit artikel:
In Limburg groeien sportscholen snel en steeds meer mensen houden hun eiwit- en calorie-inname nauwkeurig bij, maar deze trend gaat soms schuil achter het ernstige probleem van muscle dysmorphia, een eetstoornis waarbij iemand obsessief bezig is met het idee niet gespierd genoeg te zijn. Muscle dysmorphia valt onder body dysmorphic disorder en kenmerkt zich door een vertekend lichaamsbeeld en dwangmatig gedrag rondom voeding en training, wat vaak gepaard gaat met het gebruik van gevaarlijke middelen zoals anabole steroïden.
Sia Winkelmolen uit Sittard ervaarde zelf na een burn-out en anorexia hoe fitness een vluchtplek werd, totdat zijn obsessie zorgwekkend werd en zijn ouders ingrepen. Inmiddels heeft hij een gezonde balans gevonden, maar zijn verhaal benadrukt hoe makkelijk sport een schadelijke obsessie kan worden. In de Limburgse sportschoolcultuur is het bijhouden van voeding en supplementen tegenwoordig normaler dan ooit, maar het risico op doorslaan is groot, mede omdat deze omgeving zelden ruimte biedt voor het bespreken van emoties.
De populariteit van fitness neemt toe; het is al vier jaar de snelst groeiende sport in Nederland, met een toename van personal trainers in Limburg van 400 procent in tien jaar. Eetstoornisspecialisten waarschuwen dat deze groei ook toxische denkpatronen kan versterken, vooral doordat sociale media een echokamer vormen waarin gespierde lichamen en fitnessidealen voortdurend worden getoond. Dit kan leiden tot toenemende onzekerheid en het ontwikkelen van muscle dysmorphia, blijkt uit onderzoek.
De aanleidingen voor deze stoornis verschillen van pesten tot een constante focus op spiermassa, waarbij het aanspreken van iemand met muscle dysmorphia voorzichtig moet gebeuren om erger te voorkomen. Deskundigen benadrukken het belang van het zoeken van professionele hulp bij signalen van een ongezonde relatie met sport en voeding, bijvoorbeeld via de huisarts, in plaats van zelf als vriend of bekende te proberen te interveniëren. De rise van muscle dysmorphia in de fitnesscultuur vraagt om meer bewustwording en zorgvuldige benadering om gezondheidsrisico’s te voorkomen.