Hute-te-tuut (159) over de Grote Stembusshow

In dit artikel:

Nederland gaat opnieuw naar de stembus, met maar liefst 54 partijen op het stembiljet — zoveel dat zelfs zichtbare kiezers een loep nodig hebben en er gevaar bestaat dat iemand per ongeluk voor een partij met extreme opvattingen stemt. Ruth Schouwenberg‑Dings reageert kritisch op de oplopende steun voor de PVV en haar leider Geert Wilders: hij trok eerder zijn steun aan een kabinet terug en beloofde voor de verkiezingen grote, populaire maatregelen (onder meer het afschaffen van het eigen risico, aanpak van de woningnood en een streng asielbeleid). De column verwijst naar de nationalistische en anti‑islamitische signatuur van de PVV en noemt ook sympathieën richting autoritaire leiders als een reden van afkeer.

De sfeer rond de verkiezingen is grimmig en gepolariseerd: links en rechts verwijten elkaar gebrek aan begrip, terwijl het midden probeert te laveren. Toch wijst de auteur erop dat veel onvrede relatief is — Nederland functioneert over het algemeen goed, met voorzieningen en veiligheid die veel mensen niet hoeven te missen — en roept kiezers op om te relativeren. Wat voor coalitie er ook komt (rechts, links of een mengvorm), het dagelijks leven gaat gewoon door. De column sluit af met een oproep tot kalmte en waardering voor het democratische voorrecht om te mogen stemmen, ook al lijken verkiezingen soms meer op een soap dan op staatsmanschap.