Maastrichtse mosasaurus Bèr had zoetwaterneefje, blijkt uit nieuw onderzoek

In dit artikel:

Onderzoekers uit Nederland, de Verenigde Staten en Zweden hebben aangetoond dat mosasauriërs — de reusachtige zee-reptielen ook bekend als Maashagedis — niet uitsluitend in zee leefden, maar zich ook in rivieren ophielden. Dat blijkt uit geochemische analyse van een mosasaurustand die drie jaar geleden in een rivierafzetting in North Dakota werd gevonden; de tand lag er samen met onder meer een tand van een T. rex en een stukje kaak van een zoetwaterkrokodil. In het laboratorium van de Vrije Universiteit Amsterdam maten paleontologen, onder wie Melanie During, de samenstelling van het tandglazuur en vonden signalen die wijzen op een zoetwatermilieu. Twee andere tanden uit nabijgelegen, iets oudere vindplaatsen lieten vergelijkbare sporen zien.

Mosasauriërs zwommen wereldwijd en zijn vernoemd naar de Maas; in de omgeving van Maastricht zijn tientallen resten gevonden (de beroemde Maastrichtse mosasaurus kreeg de bijnaam Bèr). De nieuwe vondst suggereert dat deze dieren zich in het laatste miljoen jaar vóór hun uitsterven aan zoetwaterprogramma’s konden aanpassen, wat hun ecologische flexibiliteit en verspreidingsmogelijkheden aantoont. Het resultaat zet de traditionele opvatting dat mosasauriërs strikt marien waren, duidelijk ter discussie en biedt nieuw inzicht in hun levenswijze aan het einde van het Krijt.