Maastrichtse zussen verloren hun ouders bij vliegramp Tripoli: 'Het licht verdween uit haar ogen'

In dit artikel:

Vijftien jaar geleden kwam een vlucht van Afriqiyah Airways met 104 mensen aan boord neer bij een landing in Tripoli, waaronder Jean en Wilma Haen-Clermonts uit Maastricht. Hun dochters, Kelly (43) en Mindy (39), verloren op 12 mei 2010 op jonge leeftijd hun ouders. Ze werden opgevangen door hun tante Anjo Geraerts en haar man René, die een belangrijke steun voor hen bleven. Het tragische nieuws was een immense klap; Anjo vertelde het aan hen terwijl ze zelf ook diep bedroefd was, maar zette haar eigen verdriet opzij om er voor haar nichtjes te zijn.

Na de ramp kregen de families de mogelijkheid om de rampplek te bezoeken, waar de overblijfselen van het vliegtuig en persoonlijke bezittingen lagen. Hoewel Kelly en Mindy niets terugvonden, herkende zij later een stoffen brillenkoker van hun moeder. Ook kregen ze kleding, een horloge en een videocamera terug, waarop familiemomenten waren vastgelegd. Deze voorwerpen boden troost in het verwerken van het verlies.

Jean en Wilma waren levensgenieters die positief in het leven stonden en graag reisden, met Zuid-Afrika als hun laatste bestemming. Ook carnaval en bourgondisch leven stonden hoog in hun vaandel. Hun dochters benadrukken hoe belangrijk het is om van het leven te genieten, een boodschap die zij van hun ouders meedragen.

Het gemis blijft groot, vooral doordat ze nooit afscheid konden nemen. Kelly herinnert zich nog hoe ze haar ouders naar het vliegveld bracht, zonder te weten dat het de laatste keer was. De pijn is soms moeilijk te dragen, vooral rond de datum van het ongeluk. Toch vinden de zussen het helend om over hun ouders te blijven praten, zodat hun herinnering levend blijft. Tante Anjo blijft een steunpilaar, al benadrukt zij dat ze nooit hun moeder kan vervangen. Het verlies heeft diepe sporen nagelaten, maar ook de band binnen de familie versterkt.