Medisch-historicus Leo van Bergen belicht in 'De prinses die mij warm houdt' het leed achter oorlogsgruwelen

In dit artikel:

Peter Lenssen ontmoet kort voor de zomer in De Bronkerk in Amsterdam de Venlose medisch-historicus en romanschrijver Leo van Bergen (Venlo, 1959). Van Bergen gaf daar bij de opening van een tentoonstelling over Duitse dienstweigeraars in de Tweede Wereldoorlog een lezing over pacifisme; de panelen toonden foto’s en laatste brieven van wie hun verzet met de dood betaalden.

Van Bergen is gefascineerd door oorlog, maar niet om tactiek of heldendaden: hij richt zich op de slachtoffers. In zijn nieuwste roman De prinses die mij warm houdt volgt hij vijf verpleegsters die zich bij het begin van de Eerste Wereldoorlog opgeven om Britse gewonden te verzorgen. Gedurende vier jaren krijgen ze alle gruwelijkheden van een oorlogsziekenhuis te verduren: infecties, gangreen, gasverwondingen, psychische trauma’s, gebrek aan medicijnen en morfine, haastige massagraven en het pijnlijke besef dat gewonden vaak alleen gerepareerd worden om terug te keren naar het front.

Als medisch-historicus wil Van Bergen de leefwereld en gedachten van betrokkenen laten zien — een terrein waar weinig schriftelijke bronnen bestaan — en zo non-fictiekennis koppelen aan fictieve ervaringen. Bijzonder is dat de verteller geen mens is maar het verpleegstersuniform van Roos, een literaire keuze die afstand schept tot de oorlogsgruwel. Meer over Van Bergen en zijn werk is te vinden op www.leovanbergen.com.