Voorspelbaarheid en routine: dat is wat schrijver Alma Mathijsen zoekt en vindt, in Limburg

In dit artikel:

Alma Mathijsen (Amsterdam, 1984) is schrijfster en zoekt bewust de rust van Limburg op om te werken. Hoewel ze in de hoofdstad is opgegroeid, heeft ze familie in Belfeld en Weert en verblijft ze vaak in het buitengebied van Swalmen, waar haar ouders vandaan komen. Daar schrijft ze — bijna al haar boeken zijn er ontsproten — en bereidt ze haar nieuwe roman voor.

Mathijsen debuteerde in 2011 met Alles is Carmen; sindsdien verschenen nog vier romans, een novelle en een verhalenbundel. Oorspronkelijk ambieerde ze een acteercarrière, maar na een baan bij dagblad Het Parool en toen ze rond haar twintigste merkte dat schrijven haar gemakkelijk afging, besloot ze zich daar volledig op te richten. Voor haar is schrijven niet alleen ambacht maar ook levensnoodzakelijk; het geeft haar een plek om haar activistische drijfveren te verwerken.

Ze werkt veelal door lange, routinematige wandelingen te maken in Swalmen — steeds hetzelfde rondje door bossen, akkers en weilanden — omdat voorspelbaarheid en weinig prikkels haar noodzakelijk rust bieden. Tijdens die tochten verkent ze in haar verbeelding onverwachte wendingen; over het platteland zegt ze: "Het spannendste dat er hier kan gebeuren is dat het paard dat gisteren híer stond, nu dáár staat." Die balans tussen buitengewone fictie en een kalme, voorspelbare omgeving blijkt essentieel voor haar creatieve proces.